1. Մի անգամ Հեմինգուեյը գրազ եկավ, որ կարող է գրել չորս բառից կազմված պատմվածք, որը կհուզի ցանկացած ընթերցողի: Նա շահեց գրազը.
«Վաճառվում են մանկական կոշիկներ: Չօգտագործված»:
«Հայոցից» «Հայաստանի» անցման փուլում, կառավարությունը թող պարզի, թե ի՛նչ հանգամանքներում են ոչնչացվել «Հայ թատերական ընկերության» հարուստ գրադարանն ու լուսանկարչական արխիվը` հազարավոր լուսանկարներով:
Քաղաքի մի մասը լույս չունի, մյուս մասը՝ ջուր, փողոցները՝ քարուքանդ, ամենաբանուկ խաչմերուկներում՝ ժամերով առանց որևէ կարգավորման։ Երկիրը, մեծ հաշվով, չի կառավարվում...
Ով ինչ ուզում է՝ թող այսօր գրի Համո Սահյանից ու Համո Սահյանի մասին, բայց ինձ համար այս էլ երեսուն տարի հարազատ ու օրերին համահունչ է մնում շատերին քաջածանոթ «Օրը մթնեց» բանաստեղծությունը։
«Բաքուն և Երևանը երկար ճանապարհ են անցել և անհավանական առաջընթաց են գրանցել խաղաղության բանակցություններում։ Խաղաղության համաձայնագիրը շատ կարևոր կլինի տարածաշրջանի խաղաղության և տարածաշրջանի անվտանգության համար։
Այսօրվա իրականության պատմագիտական հստակ ու դիպուկ գնահատականի ու նկարագրության բացակայությունը, ինչպես նաև պատմաբանների մեծ մասի լռությունն ազդարարելու են նորանոր հակապետական ու հակահայ գաղափարների ծնունդն ու դրանց տարածումը: Վաղուց հասունացել է ընթացիկ պատմությանն ու պատմակեղծարար քաղաքական օրակարգերին հստակ ակադեմիական գնահատական տալու ժամանակը:
«Երրորդ համաշխարհային պատերազմը» նոր երանգներ է ստանում: Այն ընթանում է շատ յուրահատուկ ելևէջներով, հիբրիդային բաղադրիչներով և կրում է միջնորդավորված բնույթ: Սկիզբը ես կհամարեի սիրիական իրադարձությունները և Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին: Առաջինը՝ պատասխան էր «արաբական գարուն» կոչվող գունավոր հեղափոխությունների ներթափանցմանը Սիրիա, հաջորդը՝ Կիևում հաղթանակած եվրամայդանին...